2500L / S Kökleri Vakum Pompası, Hava Ayrıştırma Tesisi İçin Kriyojenik Sıvı Pompası

2500L / S Kökleri Vakum Pompası, Hava Ayrıştırma Tesisi İçin Kriyojenik Sıvı Pompası

1.description

Vakum pompasının selefi , Romalılar tarafından bilinen emme pompasıydı. Pompeii şehrinde çift etkili emme pompaları bulundu . Arap mühendis Al Jazari ayrıca 13. yüzyılda emme pompalarını açıkladı. Modelinin, Yunan ateşini boşaltmakta kullanılan Bizanslıların sifonlarının daha büyük bir versiyonu olduğunu söyledi . ^[2] Emme pompası daha sonra Avrupa'da 15. yüzyıldan itibaren yeniden ortaya çıktı.

17. yüzyılda, su pompası tasarımları ölçülebilir vakum ürettikleri noktaya kadar gelişmişti, ancak bu hemen anlaşılmadı. Bilinen şey, emme pompalarının suyu belirli bir yüksekliğin ötesine çekemediği idi: 1835 civarında yapılan ölçüme göre Floransalı metre. (Metre cinsinden dönüşüm belirsiz, ancak yaklaşık 9 veya 10 metre olacaktı.) sulama projeleri, maden drenajı ve Toskana Dükü tarafından planlanan dekoratif su çeşmeleri ile ilgili olarak , bu nedenle Dük, Galileo’yu sorunu araştırmak için görevlendirdi . Galileo bulmacayı , 1639'da Roma'daki ilk su barometresini inşa ederek kopyalayan Gasparo Berti de dahil olmak üzere diğer bilim adamlarına duyurdu. Berti'nin barometresi, su sütununun üstünde bir vakum üretti, ancak açıklayamadı. Atılım, 1643'te Evangelista Torricelli tarafından yapıldı. Galileo'nun notlarına dayanarak ilk cıvaları inşa etti. Barometre ve en üstteki boşluğun boşluk olduğuna inandırıcı bir argüman yazdı. Kolonun yüksekliği daha sonra atmosferik basıncın destekleyebileceği maksimum ağırlık ile sınırlandırılmıştır; bu bir emme pompasının sınır yüksekliğidir . 1654 yılında, Otto von Guericke ilk vakum pompasını icat etti ve ünlü Magdeburg yarım küre deneyini gerçekleştirdi ; at ekiplerinin havanın boşaltıldığı iki yarım küreyi ayıramadığını gösterdi. Robert Boyle, Guericke'in tasarımını geliştirdi ve vakum özellikleri üzerinde deneyler yaptı. Robert Hooke ayrıca Boyle'nın vakum üretmeye yardımcı olan bir hava pompası üretmesine de yardımcı oldu. Vakum çalışması daha sonra Heinrich Geissler civa deplasmanlı pompayı icat ettiğinde ve yaklaşık 10 Pa (0.1 Torr ) rekor bir vakum elde ettiğinde 1855'e kadar sürdü . Bu vakum seviyesinde bir takım elektriksel özellikler gözlemlenebilir hale geldi ve bu da vakumla ilgilenmeye başladı. Bu da, vakum tüpünün gelişmesine yol açtı .

19. yüzyılda Nikola Tesla , yüksek bir halsizlik yaratmak için Sprengel pompa içeren bir cihaz tasarladı .

2.Türü

Pompalar üç tekniğe göre geniş bir şekilde kategorize edilebilir:

Pozitif deplasmanlı pompalar, bir boşluğu tekrar tekrar genişletmek, gazların odadan içeri akmasına izin vermek, boşluğu kapatmak ve onu atmosfere boşaltmak için bir mekanizma kullanır. Moleküler pompalar olarak da adlandırılan Momentum transfer pompaları, gaz moleküllerini odadan çıkarmak için yüksek hızlı yoğun akışkan jetleri veya yüksek hızlı dönen bıçaklar kullanır. Sıkma pompaları, katı veya adsorbe edilmiş bir durumda gazları yakalar. Buna kriyopoplar , alıcılar ve iyon pompaları dahildir .

Pozitif deplasmanlı pompalar düşük vakumlar için en etkilidir. Momentum transfer pompaları bir veya iki pozitif deplasmanlı pompa ile birlikte yüksek vakum elde etmek için kullanılan en yaygın konfigürasyondur. Bu yapılandırmada, pozitif deplasmanlı pompa iki amaca hizmet eder. İlk önce, momentum transfer pompası atmosferik basınçlarda pompalamaya başlayamadığından, yüksek vakum elde etmek için momentum transfer pompası kullanılmadan önce haznede kaba bir vakum elde eder. İkincisi, pozitif deplasmanlı pompa, yüksek vakum pompasında yerinden edilmiş moleküllerin birikimini düşük vakumla tahliye ederek momentum transfer pompasını yedekler. Sıkma pompaları, ultra yüksek vakumlara ulaşmak için eklenebilir, ancak bunlar hava moleküllerini veya iyonlarını tutan yüzeylerin periyodik olarak yenilenmesini gerektirir. Bu gereksinimden dolayı mevcut işletme süreleri düşük ve yüksek vakumlarda kabul edilemez derecede kısa olabilir, bu nedenle kullanımlarını ultra yüksek vakumlarda sınırlandırabilir. Pompalar ayrıca üretim toleransları, sızdırmazlık malzemesi, basınç, akış, giriş ya da yağ buharı kabul edilmemesi, servis aralıkları, güvenilirlik, toza tolerans, kimyasal maddelere tolerans, sıvılara tolerans ve titreşim gibi ayrıntılarda farklılık gösterir.

3. pozitif deplasmanlı pompa

Bir kabın hacmini artırarak kısmi bir vakum üretilebilir. Sonsuz büyümeye ihtiyaç duymadan bir odayı süresiz olarak tahliye etmeye devam etmek için, bir vakum bölmesi tekrar tekrar kapatılabilir, tükenebilir ve tekrar genişletilebilir. Bu, örneğin manuel su pompası gibi pozitif bir deplasmanlı pompanın arkasındaki ilkedir. Pompanın içinde, bir mekanizma atmosfer basıncının altındaki basıncını azaltmak için küçük bir sızdırmaz boşluğu genişletir. Basınç farkı nedeniyle, odadan (veya örneğimizdeki kuyudan) bir miktar sıvı pompanın küçük boşluğuna itilir. Pompanın boşluğu daha sonra hazneden kapatılır, atmosfere açılır ve bir dakika boyutuna geri sıkılır.

Çoğu endüstriyel uygulama için daha karmaşık sistemler kullanılır, ancak döngüsel hacimli temizlemenin temel prensibi aynıdır:

• Döner kanatlı pompa , en yaygın
• Diyafram pompası , sıfır yağ kirliliği
• Sıvı halka toza karşı yüksek direnç
• Pistonlu pompa , dalgalı vakum
• Kaydırma pompası , en yüksek hızlı kuru pompa
• Vidalı pompa (10 Pa)
• Wankel pompası
• Dış kanatlı pompa
• Hidrofor pompası olarak da adlandırılan kök üfleyici , en yüksek pompalama hızlarına, ancak düşük sıkıştırma oranına sahiptir
• Daha iyi sıkıştırma oranı ile yüksek pompalama hızı sağlayan birkaç aşamayı birleştiren Çok Kademeli Kökler pompa
• Toepler pompası
• Lob pompa

Kauçuk ve plastik contalı bir pistonlu pompa sisteminin taban basıncı tipik olarak 1 ila 50 kPa'dır, kayan bir pompa 10 Pa'ya (yeni olduğunda) ulaşabilir ve temiz ve boş bir metalik odaya sahip döner kanatlı bir yağ pompası kolayca elde edilebilir. Pa.

Pozitif bir deplasmanlı vakum pompası , her çevrimde aynı hacimde gaz taşır , böylece geri tepme ile aşılmadıkça pompalama hızı sabittir.